Kediler neden sırtını kabartır? Yabancı bir köpek gören kedinin sırtını kabartıp, güç gösterisi yaptığını çokça görmüşsünüzdür. Peki kediler neden sırtını kamburlaştırarak tüylerini kabartıyor?
Kediler Neden Sırtını Kabartır?
Bir kedi büyük bir köpek tarafından tehdit edildiğini hissediyorsa, bir taraftan bacaklarını gerebildiği kadar gererek yükselirken bir taraftan da sırtını ters bir U şeklinde kabartır. Bu gösterinin işlevi şüphesiz kedinin mümkün olduğunca büyük görünmesidir, böylelikle köpeği göz korkutucu bir rakiple karşı karşıya olduğuna inandırmaya çalışır.
Hareketin kökenini anlamak için ise kedilerin birbirlerini tehdit ettiğinde ne olduğuna bakmak gerekir. Bir kedi bir başka kediye karşı büyük bir düşmanlık gösteriyor ve ondan pek korkmuyorsa, rakibine bacakları kaskatı gerilmiş ama sırtı düz yaklaşır. Rakip ise eğer çok korkmuşsa ve herhangi bir düşmanlık hissetmiyorsa, sırtını kabartır ve yere iyice yapışır.
Bir köpeğin yaklaştığı kedi vakasındaysa hem büyük saldırganlık hem de büyük korku vardır. Bu özel duruşa da işte bu çatışan, ikili duygu durumu yol açar. Kedi kızgınlık tepkisinin en dikkat çekici tarafını -kaskatı bacakları- korku tepkisinin en dikkat çekici tarafıyla -kabarmış sırtla- birleştirerek ortaya bir “büyütülmüş kedi” görüntüsü çıkarır. Bunları değil de öteki tarafları, yani kızgınlığın düz sırtını ve korkunun yere yapışmışlığını alsaydı, ortaya pek de etkileyici bir sonuç çıkmazdı doğrusu.
Kediler Sırtını Kabartınca Neden Yan Yan Yürürler?
Kedinin bacaklarını gerip sırtını kabartırken aynı zamanda tüylerini dikip köpeğe yan tarafını vermesi de bu “dönüşüm gösterisi”ne katkıda bulunur. Dört unsur birlikte azami büyüklük artışını sağlar. Kedi biraz geri çekilse ya da köpeğe doğru hafifçe ilerlese bile, ona hep yan tarafını göstermeye dikkat eder ve bedenini köpeğin önüne bir matadorun pelerini gibi gerer.
Kediler Neden Sırtını Kabartarak Tıslar?
Sırt kabartma gösterisi sırasında kedi bir yılan gibi kaygı verici şekilde tıslar, fakat saldırı riski varsa bu tıslama bir hırlamaya dönüşür. Sonra, köpeğe saldırdığında bu gösteriye bir de patlama kabilinden “tükürme sesi” ekler. Tecrübeli kediler düşman tavırlı bir köpekle karşılaştıklarında en iyi planın kaçmaktansa doğruca saldırıya geçmek olduğunu kısa sürede öğrenirler, ancak köpek kedinin birkaç katı ağırlığındayken bunu yapmak biraz cesaret ister.
Ne var ki “tabanları yağlamak” şeklindeki alternatif çok daha risklidir çünkü kedi bir kez kaçmaya başladı mı köpeğin avlama dürtülerini tetikler. Bir köpek için “kaçan bir nesne”nin tek anlamı vardır: Yemek. Ve köpekgillerden bir hayvanın avlama isteği bir uyandı mı onu değiştirmek çok zordur. Kaçmakta olan kedi durup cesaretle karşı koysa bile çok az şansı vardır, çünkü köpeğin siniri tepesindedir artık; sırt kabarıkmış değilmiş bakmaz ve doğrudan öldürmek için hamle eder.
Öte yandan kedi köpekle karşılaştığında daha ilk andan karşı koyarsa kendinden daha büyük olan hayvanı yenme şansı hiç fena değildir, çünkü saldırdığı için alışılagelmiş “av sinyalleri”nin hiçbirini vermez. Hassas burnuna doğru keskin pençe hamleleri uçuşmakta olan köpek o zaman haysiyetli bir şekilde geri çekilip tıslayan gazap yumağını kendi haline bırakabilir. O yüzden köpekler söz konusuyken, kedi ne kadar cüretkârsa o kadar iyidir.